بیایم رو راست باشیم، وقتی یه برند مثل ناتینگ ادعای طراحی خلاقانه و متفاوت داره، انتظار داری حداقل یه کنترل کیفیت درست و حسابی پشت کارش باشه. اما این که گرد و غبار توی شیشه پشت گوشی جا خوش کرده، بیشتر شبیه یه سهل‌انگاری فاحش می‌مونه تا یه ویژگی خاص. این دیگه چه جور پرچمدار ساختنه که از همون اول با خاک شروع می‌کنه؟ شایدم ناتینگ فکر کرده اینطوری به گوشیاش "حس زندگی واقعی" می‌ده، ولی خب، کسی گوشی چند میلیونی نمی‌خواد که انگار از زیر تخت پیدا شده!
حالا فکرشو بکن، این گرد و غبار چه بلایی سر تجربه کاربری میاره؟ هر بار که گوشیت رو برمی‌داری، به جای این که از طراحی شفافش لذت ببری، یاد کارخونه‌های متروکه می‌افتی. تازه، اگه این خاک و غبار فقط یه مشکل ظاهری نباشه و به قطعات داخلی هم راه پیدا کرده باشه، اون موقع دیگه باید منتظر خرابی‌های زودهنگام باشی. یه گوشی که قرار بوده با طراحی مینیمال و جذابش بدرخشه، حالا داره با یه نقص عجیب و غریب همه رو ناامید می‌کنه.
از اون طرف، رقبا مثل سامسونگ و اپل دارن با گواهینامه‌های ضد آب و گرد و غبار (مثل IP68) بازار رو قبضه می‌کنن، اون وقت نافینگ اومده با یه ایده "شیشه پر از خاک" که نه تنها کاربردی نیست، بلکه حسابی توی اعصاب مشتری راه می‌ره. آخه کی حوصله داره گوشی نو بخره و بعد بشینه غصه کثیفی داخلیش رو بخوره؟ این دیگه نوبرشه!
در کل، این مدل جدید نافینگ بیشتر از این که یه قدم رو به جلو باشه، یه اشتباه بزرگ به نظر میاد. اگه قراره خلاقیت به قیمت کیفیت و رضایت مشتری تموم بشه، بهتره نافینگ یه تجدید نظر اساسی توی خط تولیدش بده. چون این گرد و غبار، نه تنها پشت شیشه گوشی، بلکه توی اعتبار برندش هم داره جا خوش می‌کنه. شما چی فکر می‌کنید؟ حاضرید این غافلگیری خاک‌آلود رو با جیب‌تون امتحان کنید؟
دیدگاه خود را بنویسید